Zaterdag 27 mei 2019 Kinderdijk
Uitgezet door : Jaap van Mourik
Verslag: Frans Tournier

We verzamelden op deze wat bewolkte en –  vergeleken met de zeer warme dagen ervoor – lekker koele zaterdag, bij Woodz aan de Kralingse Plas. Het was er nog vrij rustig en men had ons een overdekt privéterras toebedeeld, zo leek het. Een sfeervol geheel, bijna volledig uit hout en glas opgetrokken met grof houten tafels en banken; we waanden ons in een heuse blokhut. Alleen even oppassen dat je niet op de poedel van de uitbater ging zitten in plaats van op de schapenvachten die her en der op de banken verspreid lagen.

Iedereen druppelde lekker op tijd binnen en het was goed om te constateren dat daar verschillende – voor mij althans – nieuwe voorrijders tussen zaten. De bediening was prima, we lieten ons de dranken goed smaken, Ed nam een stevig ontbijt en daarna ving rond 11:15u de door Jaap zorgvuldig uitgezette tocht aan, met tien tandems en drie solofietsers. Langs de Kralingse Plas, de manege en de golfclub richting Krimpen aan de Lek.

Al binnen enkele minuten moest op verzoek van de danig afgetrainde voorrijder Frank den Otter de lange, enkele fluittoon klinken: stoppen! De banden van Erika’s tandem waren nogal zacht en daarom moest de pomp van routinier Gerrit Hitzerd eraan te pas komen om dit euvel te verhelpen. Frank kreeg ter plaatse vanzelfsprekend een uitbrander van jewelste wegens ernstige nalatigheid ten aanzien van het materieel en roekeloos rijgedrag.

Enkele minuten later was organisator Jaap zó bezig met het verhaal te vertellen over het – wederom – roekeloze rijgedrag in Duitsland van enkele andere clubleden (waarover later meer), dat hij geen idee meer had waar wij ons bevonden. Chaos dreigde, vergelijkbaar met de laatste keer dat ondergetekende de tocht naar Gouda had uitgezet. Gelukkig bevond zich in het peloton een voorrijder die deze buurt op zijn duimpje kende en kon een catastrofe discreet worden afgewend. Gerustgesteld pikten we onze route onderaan de Algerabrug weer op. Behalve het feit dat de immer jeugdige Jan Struijk op de Lekdijk, tussen Krimpen aan den IJssel en Krimpen aan de Lek, voortdurend pogingen deed om te demarreren en ons het nakijken te geven, kwamen we verder zonder kleerscheuren aan bij De Veerpont die net op dat moment aanmeerde en ons snel en veilig overzette naar de haven van Kinderdijk. Voorzichtig brak er een waterig zonnetje door, meer was niet nodig want de meesten van ons hadden het wel een beetje gehad met de temperaturen van de dagen die achter ons lagen.

Vanaf De Veerpont doken we meteen het gebied van de Kinderdijkse Molens in, te voet langs de ingang want het was nogal druk en we moesten voorkomen de alom aanwezige Chinezen (die als kippen zonder kop in de rondte liepen) ondersteboven te rijden. Voorbij het splinternieuwe bezoekerscentrum konden we weer opstappen en reden we door dit schitterende molenlandschap naar onze picknicklocatie, een idyllische plek langs een vaart, in het gras met wat hondenstront (volgens Roelof), een picknicktafel en bankjes, alwaar wij rond 12:45u onze eigen meegebrachte lunch konden verorberen. Er werd driftig gefotografeerd want het zag er allemaal heel mooi uit en Sjoukje besloot haar druiven kwistig uit te venten. Sommigen van ons kregen er zelfs twee!

Voldaan stapten we op onze tandems en maakten onze ronde door dit gebied af, hier en daar flink fietsbellend vanwege diverse dreigende aanrijdingen met – bijna uitsluitend – Aziatische toeristen die, alsof er niets aan de hand was, lekker op het fietspad gingen lopen in plaats van op de wandelpromenade. Soms moesten we wegduiken voor een vishengel die, net toen wij kwamen aanrijden, werd binnengehaald door een nietsvermoedende sportvisser. Na de sanitaire stop bij het bezoekerscentrum – alwaar Tim shag rokend diverse sterke verhalen uit het verleden ten gehore bracht – konden we mede dankzij de verkeersregelaars veilig overstekend de dijk op en richting De Veerpont.

We pakten meteen de Lekdijk weer terug en bogen al snel rechts holletje af en vervolgden onze route via de Krimpenerwaard naar de Algerabrug, die we allemaal vrij soepel beklommen. De ambitieuze Jan Struijk bleef zijn kopgroep van drie voertuigen aanjagen en probeerde wederom te ontsnappen, maar door tactisch fietsen van de andere twee tandems werd dit voorkomen. Ook Frank den O. kreeg het op dit deel van het traject op zijn heupen en sleurde zijn nietsvermoedende achterrijder Erika met hoge snelheid met zich mee, onderwijl clubgenoten verbaal bedreigend. Van Mannie begreep ik al rijdend dat disciplinaire maatregelen tegen Jan S. en Frank den O. niet denkbeeldig zijn. Maar dit terzijde.

Aan de andere kant van het water bogen we linksaf naar de Schaardijk en reden langs Capelle-West en onder de Van Brienenoordbrug door via de Watertoren in De Esch en pal langs het huis van afwezig voorrijder Bernard (boze tongen beweren dat zij hem zagen wegduiken toen hij ons in het vizier kreeg, om te voorkomen dat wij zijn voorraad Jumbo-versnaperingen zouden plunderen) richting Kralingen. Via de Burgemeester Oudlaan staken we de ’s Gravenweg over en kwamen via het kleinste beschermde natuurgebied van Nederland op de Kralingseweg uit. Daarna was het uitrijden geblazen lang het Kralingse Bos naar ons startpunt Woodz. Daar aangekomen besloot een niet onaanzienlijk deel van de deelnemers nog een afzakkertje te nemen in onze VIP-ruimte, soms voorzien van de grootste appelpunt ooit… Onder het genot van deze versnaperingen werden de in Kinderdijk aangeschafte ansichtkaarten door iedereen ondertekend, zodat die met gezwinde spoed op de post konden richting de jarige Paul Meijs en geblesseerden Hans Uittenboogaard en Natasja (roekeloos rijgedrag in Duitsland) die wij natuurlijk snel weer hopen te treffen op een komende tocht!

klik <HIER> voor de foto’s